Dichter des Vaderlands

Lowlands

Lowlands bestaat dit jaar 25 jaar. Dichter des Vaderlands Ester Naomi Perquin heeft speciaal voor dit jubileum een Lowlands gedicht geschreven. Over een horizon te lang om te vertellen, het dreunen van de bas, slaapzakken en natuurlijk de liefde...

Lowlands gedicht: Ester Naomi Perquin (dichter des vaderlands)
Regie en Camera: Kees Veling
Assistentie: Seeltje van Boeckel
Muziek en soundscapes: Andre Harskamp
Prachtig beeld van Lowlands Televisie makers

In het begin was er dit: een zee van groeiend gras, een horizon
te lang om te vertellen, een onbetrouwbare lucht. Vogels,
zeggen ze, vlogen hier soms plotseling op
alsof er op ze werd geschoten –

Er was een feest dat niemand had om het te vieren. Er was muziek
op zoek naar oren, een massa naar volledigheid. Er was
nat gras en zwarte, omgewoelde aarde die
niemand nog naar boven haalde.

Elke grote schepping is begonnen met een misverstand. Je trekt
je polsband om op het papier en noemt het: een wereld
in je hand. En dan? De Lowlander vermenigvuldigt
wat hij vindt: het dreunen van een bas, armen
in de lucht, een stem die zingt.

Er komt een tijdperk voort uit een begin. Je plant een haring
en je oogst er negen. Je rolt een slaapzak uit en treft er
anderen in aan. Je deelt zonder vragen je biertje,
je liefde, je zaklamp, je naam.

Dit is nu de hemel, zeggen ze. Er is geen dak. Zonlicht valt er
door het tentdoek heen en zelfs ’s nachts hoor je niet
hoe leeg het was: de horizon, het gras, de lucht.

Het blijft hier licht terwijl het feest zich viert en kijk:
wie er geweest is blijft er deel van, wie hier
ooit wegging komt weer terug.